معرفی و نقد کتاب: انسانها

«ما دوست داریم این‏طور فکر کنیم که وقتی یه اتفاق بدی میفته، حتماً یه هوش کنترل‏گر بزرگی پشت قضیه بوده. قابل درکه: چطور میتونه بدون اینکه رشته ی طناب دست یه نابغه ی شیطانی باشه، چنین اتفاقات وحشتناکی بیفته؟ جنبه ی منفی این طرز فکر اینه که ما تمایل داریم باور کنیم اگر نمی‏تونیم فوراً یه نابغه ی شیطانی پیدا کنیم، پس خیالمون میتونه کمی راحت باشه، چون همه چیز درست خواهد شد.

اما تاریخ نشون می‏ده که این یه اشتباهه؛ اونم اشتباهی که ما بارها و بارها انجام می‏دیم. خیلی از بدترین اتفاقاتی که تا الان افتاده و انسان‏ها باعثش بودن، نتیجه ی عمل نابغه‏های شیطانی نبوده. در عوض، حاصل جولان یکسری آدم احمق و دیوانه بوده که در جریان این رخدادها و در مسیرشون شکست خوردن؛ و در این راه، تعدادی آدم خود رای که فکر می‏کردن میتونن اون‏ها رو کنترل کنن، بهشون کمک کردن.»

«نتایج تکامل با برنامه ‏ریزی قبلی به دست نمیاد؛ بلکه با رها کردن تعداد خیلی زیادی از موجودات گرسنه و شهوتی تو یه دنیای خطرناک و بی‏رحم حاصل می‏شه، تا ببینی کی کمتر شکست میخوره.»

«وقتی مجبور شدیم بین محدود کردن جمعیت و تلاش برای افزایش تولید غذا یکی رو انتخاب کنیم، ما راه دوم رو انتخاب کردیم، که منجر به قحطی، جنگ، و ظلم و استبداد شد.»

«مغز ما قادر به تصور و خلق قطعات موسیقی، شهرها، و نظریه ی نسبیت در حیات هست؛ اما بدون پنج دقیقه فکر کردن زجرآور تو مغازه، توانایی تصمیم‏گیری در مورد اینکه چه نوع چیپسی می‏خوایم بخریم نداره.»

«تعداد آدم‏هایی که تو آمریکا، بین دهه ی 2007 تا 2017، توسط ماشین چمن‏زنی کشته شدن از قربانیان تروریسم بیشتره؛ اما تا این لحظه، دولت آمریکا هنوز جنگی رو علیه ماشین‏های چمن‏زنی شروع نکرده. (هرچند، بیایید صادق باشیم، با توجه به اتفاقات اخیر، شما این احتمال رو رد نمی‏کردید.)»

«انسان‏ها الگوهایی رو در جهان می‏بینن، ما می‏تونیم این رو با دیگران در میون بذاریم، و آینده‏ای رو تصور کنیم که هنوز وجود نداره: به این صورت که اگر یه چیز مشخصی رو تغییر می‏دادیم، یه اتفاق مشخصی می‏افتاد، و دنیا کمی جای بهتری می‏شد. تنها مشکل اینه که… خب، ما تو هیچ کدوم از این‏ کارها خیلی مهارت نداریم. تمام ارزیابی‎های عملکرد پیشین بشریت در این حوزه‏ها مثل بررسی سالانه ی بی‏رحمانه ی رئیسی هست که از کارمندش متنفره. ما الگوها رو جایی که وجود ندارن تصور می‏کنیم.

گاهی اوقات مهارت‏ ارتباطی نداریم؛ و ما سابقه ی فوق‏العاده ضعیفی در عدم تشخیص این موضوع داریم که تغییر یه چیزی منجر به یه چیز دیگه‏، گاهی یه مسئله ی بدتر، و حتی اتفاق در حال وقوعی می‏شه که نمیدونیم چطور جلوش رو بگیریم.»

«تعداد موضوعاتی که کاملاً با اون‏ها آشنایی داریم در مقایسه با موضوعاتی که می‏دونیم در موردشون اطلاعی نداریم خیلی کمتره. تعداد مسائلی که حتی نمی‏دونیم درموردشون اطلاعی نداریم احتمالاً خیلی بیشتر خواهد بود، اما متاسفانه مطمئن نیستیم.»