معرفی و نقد کتاب: تنفس

نقد کتاب تنفس نوشته جیمز نستور

تا آنجایی که بتوانید تنفس خود را برای فعالیتی که انجام می دهید کنترل کنید، ولی با این حال تنفس چیزی ناخودآگاه است. تنفس به شما می فهماند که علی رغم رژیم های غذایی، سن، ورزش، نژاد یا قبیله، وقتی پای نفس کشیدن به میان می آید، ماها با بکدیگر هیچ فرقی نداریم. نستور به درستی اشاره می کند که اگر نفس نکشید، هیچ چیز دیگری در جهان مهم نخواهد بود. بنابراین، تنفس مناسب و روشهای ضروری تنفس در دنیایی که همیشه در حال تغییر است بسیار مهم  و حیاتی است. تنفس یک عمل ساده است که 3.3 ثانیه طول می کشد و بیش از 20000 بار در روز اتفاق می افتد. متأسفانه، انسان توانایی انجام صحیح این کار را از دست داده است.

 تکان دهنده ترین افشا در تنفس در این است که نستور چگونه قدرت تنفس را شناسایی کرده است. مقدمه کتاب توضیح می دهد که چگونه او در یک کلاس شرکت کرده است و احساس می کرده که چیزی تغییر کرده است. تمرینات تنفسی ساده او را به سفر در دنیا و یادگیری نحوه استفاده از تنفس مناسب به عنوان یک روش دارویی تحریک کرد. نستور با دقت به اجماع رایج در مورد تحقیق و علوم پاسخ می دهد. او توضیح می دهد که رازهای تنفس نه با متخصصان ریه و یا در آزمایشگاه های تحقیقاتی، بلکه در مناطق روستایی در سراسر جهان وجود دارد.

عنصر منحصر به فرد این کتاب در روش تست نستور است که برای مدتی شناخته شده است. او پس از اینکه فهمید دانشمندان و محققان همه پاسخها را ندارند، تکنیکهایی را که از نسلهای گذشته منتقل شده است امتحان کرد و درباره اهمیت تنفس  معلومات خوبی را کسب کرد. علاوه بر این، او دانش جدید خود را با استفاده از روش علمی آزمایش کرد. در نتیجه، او به ما می آموزد که چگونه اصلاحات جزئی در نحوه تنفس ما می تواند به تقویت سبک زندگی روزمره فرد کمک کند.

 تنفس دیدگاه جدیدی از فناوری روز دنیا و اینکه چگونه ناخودآگاه پاسخ های خود را کنار گذاشته ایم، فراهم می کند. جیمز نستور با تلفیق فنون اجدادی و فناوری عصر جدید در یک کتاب زیبا، آنچه را که جامعه مدرن از آن دور شده است، به طرز ماهرانه ای بازمی گرداند. او شما را مجبور می کند که این عمل تنفس ناخودآگاه را به یک عمل تحریک کننده فکر آگاهانه تبدیل کنید. آنچه یک بار یک عمل ناخودآگاه 3.3 ثانیه ای بود، آگاهانه ترین اقدامی می شود که تا روزی که می خواهید تکرار کنید.

منبع: https://scientificinquirer.com/2020/05/11/breath-the-new-science-of-a-lost-art-review

خلاصه کتاب تنفس نوشته جیمز نستور

اما چرا باید یاد بگیرم که چگونه نفس بکشم؟ من تمام زندگی ام را نفس می کشیدم

 در نگاه اول، تنفس عملی انفعالی به نظر می رسد. نفس می کشیم تا زندگی کنیم. وقتی نفس کشیدن ما متوقف میشود، می میریم. اما تنفس به همان اندازه که به نظر می رسد باینری نیست. جیمز می گوید که یک فرد هرچه بیشتر خود را در هنر تنفس غرق کند، سرمایه گذاری بیشتری برای اشتراک حقیقت اصلی خواهد داشت. با هر نفس کشیدنی، درک عمیق تری از تنفس و چگونگی انجام این کار خواهید داشت.

از طریق بینی نفس بکشید نه از طریق دهان

چرا تنفس از طریق بینی و دهان باید متفاوت باشد؟ اکثر مردم فیلترهای بینی را درک می کنند، هگرم کردن هوای سرد. اما تعداد کمی متوجه می شوند که استنشاق از طریق بینی می تواند باعث ترشح هورمون های مختلف در بدن ما شود، فشار خون ما را کاهش دهد، ضربان قلب را کنترل کند و حتی به ذخیره خاطرات کمک کند. این ارگان خارق العاده ای است که عملکردهای بی شماری را در بدن ما ترتیب می دهد تا وضعیت ما را متعادل نگه دارد.

دم و بازدم شما در کارآمدترین تنفس شما، با یکدیگر در تناسب هستند

به اندازه غذاهایی که قابل خوردن هستند،راه های تنفس وجود دارد. هر راهی که نفس می کشیم از طرق مختلف بر بدن ما تأثیر می گذارد. اما نویسنده ادعا می کند که موثرترین ریتم تنفس زمانی اتفاق می افتد که هم طول تنفس و هم کل تنفس در دقیقه در یک تقارن شبح وار قفل شده باشند: استنشاق 5.5 ثانیه و بازدم 5.5 ثانیه. این به معنای حدود 5.5 تنفس در دقیقه است.

بازدم آرام به آرامش شما کمک می کند

دست خود را بر روی قلب خود قرار دهید. به آرامی نفس بکشید، احساس خواهید کرد قلب شما تند می تپد. اکنون، به آرامی نفس خود را بیرون دهید. باید احساس کنید ضربان قلب شما کند می شود. دلیل آن ساده است. بازدم یک واکنش پاراسمپاتیک است. هنگام استنشاق، دیافراگم شما یک مقدار خون را در حفره قفسه سینه پایین می آورد و می مکد. هنگام بازدم، خون از بدن خارج می شود و حالت روانی شما را تثبیت می کند.

 شما می توانید یاد بگیرید که ظرفیت ریه خود را افزایش دهید

بسیاری از مردم معتقدند آنچه را که با آن به دنیا آمده اند همان چیزی است که قرار است تا آخر عمر با آن زندگی کنند. این البته دور از واقعیت است. غواصان آزاد این را بهتر از هرکسی می دانند. مصداق واضح این امر هربرت نیتش (Herbert Nitsch) می باشد که رکورددار چندگانه جهان است و ظرفیت ریه 14 لیتری دارد – بیش از دو برابر یک مرد متوسط. نه نیتش و نه هیچ غواص آزاد دیگری همینجوری با این استعداد به دنیا نیامدند. آنها به تلاس و  اراده خودشان ریه های خود را بزرگتر کردند. آنها به خود یاد دادند که چگونه تنفس کنند. به طرز چشمگیری اعضای داخلی بدن آنها هم با وضعیت جدیدشان وفق پیدا کرد.

خوشبختانه برای بقیه ما، نیازی نیست که صدها پا در دریا پایین برویم. هر تمرین منظم یا ورزش تنفسی که ریه های شما را کشش می دهد می تواند ظرفیت ریه شما را افزایش دهد. همچنین نشان داده شده است که ورزش های متعارف مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری باعث افزایش اندازه ریه تا پانزده درصد می شود.

اضطراب و تنفس کم عمیقا از یکدیگر تغذیه می کنند

“افرادی که دچار هراس یا اختلال وسواس فکری عملی هستند به طور مداوم سطح دی اکسید کربن کم و ترس از فشار دادن نفس در آنها بسیار بیشتر است. برای جلوگیری از حمله دیگر، آنها بیش از حد نفس می کشند و در صورت احساس افزایش هوا، در معرض حساسیت زیاد به دی اکسید کربن و وحشت قرار می گیرند. آنها مضطرب هستند زیرا بیش از حد نفس می کشند. و یا به عبارتی دیگربیش از حد نفس می کشید زیرا مضطرب هستند.”

نیاکان ما با نفس های کوتاه ده ها سال زنده مانده اند. امروز هم این کار را می کنیم. این به معنای مطلوب بودن تنفس کوتاه نیست. با گذشت زمان، تنفس کم عمق دامنه دیافراگم و ظرفیت ریه ما را محدود می کند. نتیجه این حالت، حالت موضعی با شانه های بالا، قفسه سینه، گردن و سایر مشکلات تنفسی است.

 به شما یاد داده اند که یک “نفس عمیق” بکشید. در قایق خود را تصور کنید زمانی که شما حرکات کوچک و تکان های کوچی ایجاد میکنید. آیا با این کار به ممقصد خود خواهید رسید؟ بله ، به آنجا خواهید رسید. مشکل این است که کارآمد نیست و احتمالاً مدت زیادی طول می کشد. اگر در عوض تکانه های عمیق و طولانی ایجاد کنید تا سریعتر به آنجا برسید، چه می شود؟

 نفس کشیدن نیز همین است. شما می خواهید ورود و خروج جریان هوا را برای بدن خود آسان و کارآمد کنید، به ویژه هنگامی که تنفس عملی است که 25000 بار در روز انجام می دهید. جای تعجب است که فقط با کشیدن دم و بازدم از طریق بینی، می توانید دیافراگم خود را کمی بیشتر به بالا و پایین ببرید و تأثیر عمیقی بر وضعیت روانی خود داشته باشید.

 چندین بار نفس عمیق بکشید تا قفسه دنده شما باز شود. با هر بازدم شمارش از یک تا ده و چند باره را شروع کنید. سپس مدام آن را تکرار کنید. بعد از اولین بار ممکن است مثل یک تمرین سخت احساس شود. اما دیافراگم شما به این طیف گسترده تر عادت می کند و در نهایت تنفس عمیق برای شما طبیعت دوم می شود.

منبع: https://waiyancan.com/summary-breath-by-james-nestor

این بود نقد و خلاصه ای از کتاب تنفس نوشته جیمز نستور! اگه از این موضوعات لذت می برین احتمالا از کتاب چرا می خوابیم نوشته متیو واکر هم خوشتون میاد. پیشنهاد میکنم بخونین و لذت ببرین!

به پادکست مون خوره کتابم سر بزنین. ما تو “یه فنجون کتاب” مون تیکه هایی از کتابارو که خودمون ازشون لذت بردیم رو براتون میخونیم. تو هر قسمت “یه نویسنده” ام سیر تحولات فکری و شخصیتی یه نویسنده ی بزرگو براتون تعریف میکنیم. امیدوارم که از گوش کردنشون لذت ببرین.