نقد کتاب سقلمه نوشته ریچارد تیلر و کاس آرسانستین
چرا یک سقلمه از دولت مانند سیلیه؟
نجات ما از ناتوانی در اقدام منطقی در هسته جدیدترین کتاب “آن” برای سیاست گذارانه. یکی از مزایای رقابتی بسیاری که روشنفکران عمومی آمریکا نسبت به همتایان انگلیسی خود دارن، توانایی گرفتن تز آنها در یک کلمه است: هرج و مرج، نوسان، سریعتر، چشمک زدن.
موفق ترین این تلاش ها کلمه رو برای اهداف نویسنده استعمار می کنه. ریچارد تالر و کاس سونستاین، هر دو استاد دانشگاه شیکاگو، این کار را دوباره با سقلمه انجام دادن: بهبود تصمیمات درباره سلامتی، ثروت و خوشبختی سقلمه به کتاب “آن” برای سیاست ها تبدیل شده است. تالر دو هفته در انگلستان به سر می برد و توسط کلاسهای پچ پچ، تفکر، برنده شدن مورد محاکمه قرار می گیرد.
هر کسی که شخصی باشد، توسط پروفسور مهربان مورد سقلمه قرار گرفته است (من برای او شام خریدم). محافظه کاران به سرعت به دنبال ادعای خود در مورد مارک “پدرانه گرایی آزادیخواهانه” وی رفتن، و در آن راهی رو دیدند که دولت برای منافع بیشتر، بدون زورگویی اقدام میکنه.
حس Tory از سقلمه نشون میده که حزب تا چه حد در رویکرد خود به بازارهای آزاد حرکت کرده است: تالر و سانستین راه زیادی تا مدرسه قدیمی شیکاگو دارند که مشهورترین مور خود، میلتون فریدمن، از آن الهام گرفته و رهبری آنها رو بر عهده داره.
سقلمه اقتصادی منطقی را که در بازارهای آزاد فریدمن خرید و معامله می کنه، به عنوان یک افسانه به تصویر می کشه. نویسندگان این کتاب می نویسند: “اگر به کتاب های درسی اقتصاد نگاه کنید ، خواهید آموخت که انسان اقتصادی می تونه مثل آلبرت انیشتین فکر کنه، به اندازه Big Blue IBM حافظه ذخیره و از اراده ماهاتما گاندی استفاده کنند.”
زنان و مردان واقعی ناسازگار، بد آگاه، با اراده ضعیف و تنبل هستن. ما نمی تونیم برای پر کردن فرم برنامه بازنشستگی شرکت به زحمت بیفتیم، فراموش می کنیم اشتراک را لغو کنیم و هنگامی که باید یوگا می کردیم روی مبل میوفتیم و دونات می خوریم. ما عملاً نمی تونیم وسوسه های امروز و پاداش های فردا را متعادل کنیم. برای برخی از ما، حتی رضایت فوری نیز به اندازه کافی سریع نیست.
تالر و سانشتاین می خواهند به افراد واقعی و خطاپذیر کمک کنن بدون اینکه حق انتخابشون رو از بین ببرن، انتخاب بهتری داشته باشن. در بسیاری از موارد، سقلمه ی لازم اینه که نیاز افراد رو برای انجام هر کاری از بین ببرن، به این دلیل که اینرسی و بیکاری از اجزای ثابت روانشناسی انسان هستن.
به عنوان مثال، طرح های بازنشستگی شغلی می تونه به صورت opt-in – (مشارکت)به این معنی که کارمندان باید برای عضویت تصمیم مثبت بگیرند – یا به عنوان opt-out ، یعنی کارگران به طور خودکار در وام، ثبت نام می شم، مگر اینکه تصمیم بگیرن که وام نگیرن.
برای انسان اقتصادی منطقی، هیچ تفاوتی وجود نداره. اون با دقت جوانب مثبت و منفی طرح رو سنجیده و تصمیم خودش رو می گیره. اما یک فرد واقعی، هم مبتلا به “تعصب وضعیت موجود” و هم به گفته تالر و سانستین “بله، هر چه پیش آید” است، اینجاست که تفاوت مشخص میشه.
نرخ مشارکت در طرح های مشارکت در حدود 60 درصده، در حالی که در حالت دیگه بین 90 تا 95 درصه. جای تعجب نیست که آدیر ترنر، در گزارش خود در مورد حقوق بازنشستگی، از قانون خواست تا طرح های بازنشستگی رو به یک موقعیت پیش فرضopt-in انتخاب کنه و این سیاست در این مسیر حرکت کنه.
انسانهای غیر منطقی نیز تمایل دارن که از جمعیت پیروی کنن، این به این معنیه که مقایسه همسالان بخش مهمی از “معماری انتخاب” را تشکیل می ده. نشان دادن میزان مصرف انرژی در مقایسه با همسایگان به مردم می تواند باعث کاهش مصرف انرژی بشه.
همچنین به شما کمک می کنه لبخند بیشتری با دیدن صورتحساب مصرف کنندگان داثته باشن و صورت ناراحت کننده برای مصرف کنندگان بیشتر باشه. چیزی در مورد چنین استراتژی هایی کمی پوچ و عجیب و غریبه، اما تالر و سانستین داده های خوبی برای حمایت از ادعای خود مبنی بر اینکه “همه چیز درمورد محیط های انتخابی،مهمه ” انتخابی است، دارن.
برخی از نمونه های معماری انتخاب تالر و سانشتاین پیش پا افتاده هستن و می تونیم از آنها برای بی اهمیت جلوه دادن بحثشون استفاده کنیم. یک مشکل سیاستی که به عنوان نمونه رویکرد مورد استفاده قرار می گیره، عدم موفقیت مردان در دفع ادرار با دقته.
رئیسان در فرودگاه اسکیپول آمستردام که از ادرار در سراسر طبقات خود خسته شده بودند، مگس های سیاه رو در مرکز ادرار نقاشی کردند. با دادن هدفی به مردان، دقت به طرز چشمگیری بهبود یافت.
سقلمه به قول خودش به حفظ آزادی در انتخاب وفادار مونده، از این رو توصیف ظاهراً اکومورونیک رویکرد نویسندگان اون به عنوان پدر گرایی، آزادیخواهانه است، اما بدون هیچ شرمندگی در طرح این گزینه ها، مداخله گه. این با استفاده ی معقول از این اصطلاح، آزادیخواهانه نیست و در واقع حتی خیلی لیبرال هم نیست. صادقانه ترین توصیفی که نویسندگان از رویکرد آنها ارائه دادن “نوع نسبتاً ضعی ، نرم و غیر مداخله گرایانه پدرانه است”.
یک رویکرد کاملاً لیبرال در مورد حقوق بازنشستگی، افراد رو ملزم به انتخاب فعالانه برای انتخاب می کنه. لیبرال ها می دونن که مردم اغلب بدترین دشمن خودشون هستن، اما، برخلاف سقلمه ها، اونها مجبور نیستن مداخله کنن و به عنوان سفیر صلح عمل کنن.
لیبرال های متفکر، بر خلاف آزادیخواهان، به دور از کاربرد خالصانه اصول خود، همیشه متقاعد به اقناع خواهند بود و سقلمه در زمینه های سیاست مانند بازنشستگی و تنظیم کارت اعتباری بحث قانع کننده ای ارائه می ده.
همراهی با اشتیاق سقلمه ها برای اقدام در مناطق دیگری که مردم بد اخلاق ترن، دشوارتره. تالر و سانستین قبل از اجازه ازدواج به مردم ایده یک دوره انتظار اجباری را میدن که به نظر من نشانه اینه که پدرانه بودن آنها کمی عمیق تر از اعتراض آنهاست.
برخی از افراد واقعاً نوشیدنی زیادی دارن و در مستی در وگاس ازدواج می کنن و سپس پشیمون میشن. درک اینکه این چه ربطی به دولت داره، سخته. ضعف های ما ممکنه غالباً غیر منطقی باشن، اما همچنان از آن ماست.
اینها تقریباً جزئی هستن. سقلمه یک بحث علمی و به موقع رو به یک کتاب کاملاً قابل دسترسی تبدیل میکنه. قطعاً یک فرصت انتشار با این تزهای تک کلمه ای وجود داره.
من قصد دارم کتابی بنام چشمک: چگونه سیگنالهای کوچک پیامهای بزرگ را منتقل می کنن ، بنویسم. این کتاب موفق میشه. احساسش می کنم؛ جز اینکه من نمی توانم اذیت شوم. من نیاز به یه سقلمه یا شاید یک لبخند دارم.
خلاصه کتاب سقلمه نویسنده ریچارد تیلر و کاس آرسانستین
مردم میدونن چه چیزی برای آنها خوبه و چه چیزهایی مفید نیست. اکثر افراد می خوان غذای سالم بخورن، برای بازنشستگی پس انداز کنن و سیگار رو ترک کنن. با این حال، آنها این موارد رو در زندگی روزمره خود دنبال نمی کنن.
عادت های بد در زندگی ما رواج داره. به عنوان مثال، ما شکلات میگیریم حتی اگه خوردن یک سیب برای ما بهتر باشه. هر موقع آلارم ساعت زنگ میزنه، اونو به عقب میندازیم با اینکه میدونیم این فقط باعث میشه بعدا عجله کنیم. الگوهای رفتاری افراد می تونه منجر به تصمیمات نادرستی بشه.
به عنوان مثال، بیشتر آمریکایی ها پس انداز نمی کنن، با اینکه میدونن در آینده به ضررشونه.
اگر به طور ناگهانی درآمد خودمون رو از دست بدیم یا هزینه های غیرمنتظره ای داشته باشیم و پس انداز دیگری نداشته باشیم، از تصمیمات غیر منطقی که در گذشته گرفته ایم عصبانی می شویم.
با این وجود، علی رغم دونستن این موضوع، بسیاری از ما به جای اهداف بلند مدت، تصمیمات مالی رو بر اساس اهداف کوتاه مدت میگیریم.
ایده بزرگ شماره 1: ما اغلب تصمیمات بد می گیریم زیرا یا همه اطلاعات رو نداریم یا اطلاعات زیادی به ما داده میشه.
ما اغلب تصمیماتی می گیریم که واقعاً برای ما مناسب نیستن. در بسیاری از موارد، ما برای انتخاب منطقی، یا اطلاعات کم یا زیادی داریم. ما در موقعیتی هستیم که وقتی اطلاعات درستی داریم و میتونیم اونارو به درستی پردازش کنیم، انتخاب های بهتری انجام میدیم.
وقتی نیاز به خرید بستنی داریم، معمولاً عطر و طعم مورد علاقه خودمون رو به سرعت انتخاب می کنیم. دو دلیل برای اون وجود داره:
- ما به تجربه می دونیم كه توت فرنگی بهتر از انبه است و
- فروشگاه های بستنی فروشی فقط چند طعم در دسترس دارن.
با این حال، وقتی صحبت از موارد جدی تری مانند خرید وام یا بیمه اتومبیل می شه، وضعیت متفاوته زیرا گزینه های زیادی وجود داره. به عنوان مثال، برخی از وامها نرخ ثابت دارن و برخی دیگر متغیرن. برخی از وام ها می تونن به تعویق بیفتن اما نه همه آنها و غیره.
خواندن برگه ی کوچیک بسیار مهمه چون قبل از ثبت نام برای هر نوع وام یا محصول مالی دیگه، باعث میشه کمتر خرج کنید.حتی وقتی همه اطلاعات رو در اختیار داشته باشیم، تفکیک همه چیز و مقایسه گزینه ها مشکله. این باعث میشه احساس خستگی زیاد کنیم. تصمیمات بد اغلب نتیجه عدم داشتن اطلاعات کافی یا اطلاعات بیش از حده.
ایده بزرگ شماره 2: تصمیمات ما تحت تاثیر احساسات ماست.
وقتی می بینیم نوزادی میخنده ، لبخند نزدن سخت است. واکنش ما بدون اینکه بهش فکر کنیم رخ می ده. با این حال، وقتی میخوایم جواب 127 * 347 رو به دست بیاریم، به این فکر می کنیم که چگونه مسئله رو آگاهانه حل کنیم چون این پاسخ به تلاش و زمان نیاز داره.این مثالها نشون می ده که دو روش تفکر متفاوت وجود داره.
- وقتی صحبت از نوزادان میشه، از غریزمون استفاده می کنیم.
- وقتی یک مسئله ریاضی می بینیم، سیستم انعکاسی ما درگیر میشه. ما وقت و انرژی لازم برای تأمل در هر تصمیمی که میگیریم نداریم، بنابراین سیستم خودکار ما این کار رو میکنه. بیشتر اوقات خوب کار میکنه اما همه وقت خوب نیست چون مبتنی بر ساده سازی ها و احساساته. به عنوان مثال، هنگام تخمین خطر ابتلا به سکته مغزی، تعداد افرادی رو که سابقشو دارن و می شناسید، در نظر میگیرید. اگر کسی رو که دچار حمله قلبی شده نمی شناسیم، تصور می کنیم که خطر کمه. با این حال، خطر خود ما میتونه زیاد باشه و بنابراین اقدامات پیشگیرانه باید انجام بشه. ما تصمیمات رو بیشتر بر اساس احساسات و نه واقعیات اتخاذ می کنیم.
ایده بزرگ شماره 3: گاهی اوقات اشتباه می کنیم چون وسوسه می شویم یا بدون فکر عمل می کنیم.
سیگاری ای که سعی در ترکش داره، اگه سیگاری بهش پیشنهاد شه وسوسه می شه. اون میدونه که براش بده و میخواد جلوی اون رو بگیره ، اما به هر حال احتمالاً سرانجام یکی رو مصرف میکشه. ممکنه شخصی در تلاش برای کاهش وزن و بهتر غذا خوردن باشه ، اما کمبود اراده ممکنه باعث شه به راحتی تسلیم بشه. این اتفاق می افته زیرا در هنگام وسوسه خوردن غذا، توانایی تفکر واضح در فرد مختل می شه.
مطالعات نشون داده که وعده های بزرگتر باعث میشه افراد بیشتر غذا بخورن. اگر به ما بخش بزرگی داده بشه، حتی اگر غذا خوشمزه نباشه، همشو مصرف میکنن. محققان برخی از تحقیقات شون رو به سینما فرستادن.
قبل از ورودشون به تئاتر، نیمی از آنها یک کیسه کوچک و نیمی دیگر یک کیسه متوسط پاپ کورن بیات گرفتند. اگرچه بیشتر شرکت کنندگان اظهار داشتن که پاپ کورن بیات خوب نیست، به هر حال مقدار زیادی ازشو خوردن. افرادی که کیسه های بزرگ داشتن حتی بیشتر خوردن. بعضی اوقات به دلیل وسوسه یا اقدام بدون فکر، تصمیمات نادرستی می گیریم.
ایده بزرگ شماره 4: برخی از شرکت ها از اشتباهات انسانی به نفع خود استفاده می کنن.
برای موفقیت، شرکت ها باید محصولاتشون رو بفروشن و سود کنن. روشی که آنها انجام می دهند تامین نیازهای مشتریان شونه، چه عواقب مثبت براشون داشته باشه چه منفی. بعضی اوقات شرکت ها می تونن نیازهای جدیدی رو در مشتریان خود ایجاد کنن و همچنین نیازهای موجود ر. برآورده کنن.
به عنوان مثال، بسیاری از افراد وقتی با وسوسه روبرو میشن نمیتونن به خودشون کمک کنن و درباره عواقب اعمال خود دو بار فکر نمیکنن. شركتها با وسوسه كردن مشتريان براي خريد بيشتر از آنچه در ابتدا قصد داشتن، از اين دانش بهره ميبرن. آنها این کار رو با ارائه وعده هایی به اندازه XXL به جای وعده های معمولی انجام می دن. این وعده های بزرگتر یکی از دلایلیه که افراد زیادی بیش از حد غذا می خورن.
شرکت ها با ارائه اشتراک آزمایشی مجلات، از ضعف انسان سو استفاده می کنن. اگر در دوره لغو، اشتراک تون رو لغو نکنید ، به طور خودکار هزینه دریافت میکنن و همچنان مجله رو دریافت می کنید. برخی از شرکت ها از تمایل مردم به تصمیم گیری های اشتباه استفاده می کنن.
ایده بزرگ شماره 5: تغییرات ظریف در محیط می تونه به ما کمک کنه تا از تصمیمات اشتباه جلوگیری کنیم.
چگونه می تونیم تصمیمات بهتری بگیریم؟ یک راه، استفاده از سقلمه هست. سقلمه اقدامی ظریفیه که باعث می شه ما بدون اینکه دیکته کنیم چه کاری باید انجام دهیم، میتونیم به شیوه صحیح عمل کنیم. به عنوان مثال، قرار دادن میوه در دید چشم و مواد غذایی ناخواسته در قفسه های پایین یک کافه تریا یک سقلمه است زیرا شما آزاد هستید اما به دنبال گزینه های سالم ترید.
سقلمه رو شركتهایی كه اهداف کمتر شرافتمندانه ای دارن هم میتونن استفاده کنن، مانند پيشنهاد خريد خاص از طريق تبليغات شون.اما مثال کافه تریا نشون میده که تغییرات ظریف همچنین می تونه به افراد در انتخاب سالم تر کمک کنه.
سقلمه تغییرات کوچکی در محیطه که به ما کمک می کنه تا تصمیمات بهتری بگیریم.
ایده بزرگ شماره 6: پیش فرض ها روشهای موثری برای ترغیب مردم به انجام کاریه که به نفع آنهاست.
وقتی تصمیم می گیریم ، واقعاً به آنها فکر نمی کنیم. ما فقط با غریزه درونی پیش میریم. بنابراین، شرایطی که نیاز به تصمیم گیری دارن، باید طوری طراحی بشن که پاسخ خودکار، منجر به نتیجه مثبت بشه. برنامه های ایمیل با یادآوری ارسال پیوست می تونن در وقت شما صرفه جویی کنن. به عنوان مثال، اگر در نامه الکترونیکی بیاد “لطفاً پیوست رو پیدا کنید” اما هیچ پیوستی نباشه ، برنامه از شما می پرسد “آیا می خواهید پیوست ارسال کنید؟”
شرکت ها می تونن سیستمی رو تنظیم کنن که تصمیم گیری صحیح رو برای کارمندان آسان کنه. به عنوان مثال، اگر کارمندی به طور خودکار در برنامه طرح بازنشستگی شرکت ثبت نام کنه و باید توضیح بده که میخواد یا نمیخواد که اینجا باشه، طبیعتاً کارمندان بهترین کار انجام می دن. این نوع ثبت نام خودکار یک روش عالی برای مجبور کردن افراده، بدون اینکه واقعا بهش فکر کرده باشن.
ایده بزرگ شماره 7: سقلمه در مواردی که بیش از حد انتخاب داریم بسیار مفیده.
سقلمه در مواقعی که تصمیم گیری درست برای ما دشواره، موثره. ما می تونیم آن قطعه دوم کیک رو بخوریم و اون کوکتل رو بعد از کار بنوشیم زیرا آنها در لحظه به ما لذت می دن ، اما بعدا احساس بدی داریم و وقتی که در آخر ماه روی ترازو قدم میذاریم، حالمون خوب نیست.
تصمیم بد معمولاً زمانی گرفته میشه که اطلاعات کافی نداشته باشیم. به عنوان مثال، ممکنه ندونیم کدوم شرکت بیمه رو انتخاب می کنیم زیرا قبلاً هرگز فرصتی برای ارزیابی شرکت های مختلف نداشته ایم. حتی اگر در مورد یک شرکت بیمه تصمیم بگیریم، یک مشکل دیگه هم وجود داره: تصمیم گیری در مورد اینکه کدوم بیمه نامه رو بخریم.
به عنوان مثال ، اگر یک شرکت بیمه نامه های مختلفی رو ارائه بده اما برخی از مشتریان در انتخاب بیمه نامه برای خرید مشکل داشته باشن این شرکت می تونه یک بیمه نامه پیش فرض رو پیشنهاد بده که بیشتر هزینه های پزشکی رو برای بیماری های مشترک میده. این به افراد کمک می کنه تا طرحی رو انتخاب کنن که اکثر برنامه های اون هارو پوشش بده.
ایده بزرگ شماره 9: دولت ها و سایر نهادها باید از ترغیب ظریف برای تشویق مردم به تصمیم گیری صحیح استفاده کنن.
با استفاده از نشانه های کوچک می تونیم مردم رو به تصمیم گیری بهتر ترغیب کنیم. این نه تنها برای فرد بلکه برای کل جامعه نیز مفیده زیرا منجر به هزینه های بهداشتی کمتر و رفتارهای سالم می شه. اگرچه ممکنه در ابتدا هزینه ای برای ما داشته باشه، اما مزایای آن به موقع به دست میاد.
به عنوان مثال، هنگامی که ما یک نهاد عمومی رو برای گزارش میزان انتشار کربن معرفی می کنیم، شرکت ها انگیزه دارن که میزان آلودگی رو کاهش بدن زیرا نمی خوان از نظر عمومی، بد به نظر برسن. این نمونه ای از چگونگی تغییر رفتار بدون استفاده از اجبار قانونیه.
برنامه “هر روز یک دلار”، بارداری های ناخواسته نوجوانان رو کاهش داده. به منظور کاهش تعداد نوجوانانی که باردار میشن، بسیاری از شهرهای ایالات متحده برای هر روز باردار شدن یک دلار به آنها پرداخت می کنن. این در واقع ارزان تر از پرداخت هزینه نگهداری فرزندان حاصل از مادران جوانه. همچنین شرکت ها برای کمک به مشتریان در جلوگیری از اشتباهات، از برنامه های گوناگون استفاده می کنن.
اگر فراموش کنید که کمربند ایمنی رو ببندید، ماشین بوق میزنه و وقتی تقریبا مخزن بنزین خالیه چراغ هشدار روشن می شه. این موارد ما رو مجبور نمیکنه که کمربند ببندیم یا مخازن بنزین خودمون رو پر کنیم، اما آنها مانع از این می شون که به طور تصادفی این اشتباهات رو مرتکب بشیم. دولت می تونه با استفاده از پیشنهادهای ظریف، مردم رو برای تصمیم گیری عاقلانه تحت تاثیر قرار بده.
خلاصه کلی
کتاب “سقلمه”: بهبود تصمیمات در مورد سلامتی ، ثروت و خوشبختی” (2008) عوامل مختلفی رو تحت تاثیر قرار می ده که این کار تصمیم گیری رو تحت تاثیر قرار می ده. نویسندگان هر دو استاد هستند. Richard H. Thaler اقتصاد رفتاری رو تو دانشگاه شیکاگو تدریس می کنه. کاس آر. سانستین قبل از عزیمت به کار در دفتر اطلاعات و امور نظارتی نزد باراک اوباما ، بیست و هفت سال به تدریس حقوق پرداخت. قسمت اول کتاب در مورد سقلمه هاس.
آنها همه عوامل مختلفی هستن که در تصمیم گیری ما تاثیر می گذارن ، اما ما رو مجبور به انتخاب نمی کنن. به عنوان مثال، اگر تمایلی به بیرون رفتن با دوستان خود ندارید اما دوستتون شما رو با اصرار ترغیب میکنن، پس بیرون رفتن به وضوح بهترین گزینه برای شماست.
پس از شرکت در مهمانی، واضحه که در واقع تصمیم درستی برای شما بوده است. سقلمه در بسیاری از جنبه های زندگی وجود داره. برخی از سقلمه ها خوبن و برخی دیگه خیلی خوب نیستن. به عنوان مثال، سوپر مارکت ها آب نبات رو کنار صندوق های پول نقد قرار میدن تا یک فروش در لحظه داشته باشن، اما این یک انتخاب خیلی سالم نیست.
با این حال، اگر ما از سقلمه های اطراف خود آگاه باشیم که می تونه بر رفتار ما تاثیر بذاره، پس ممکنه بتونیم اون هارو خنثی کنیم. به عنوان مثال، اگر تمام روز کار با رایانه باعث می شه که به جای انجام کار، وقت خودمون رو انلاین باشیم، بنابراین میتونیم با نصب نرم افزاری از دسترسی به سایت های مزاحم جلوگیری کنیم.
اگر این روش طراحی محیط، به حد افراط رسیده باشه ، میتونیم ازش به عنوان سقلمه ای که به انتخاب بهتری منجر میشه استفاده کنیم. به عنوان مثال ، هنگام ارسال ایمیل از طریق Gmail، ما چیزی رو در امتداد “من پرونده ای را پیوست کرده ام” تایپ می کنیم، اما فراموش نکنید که هر چیزی رو که مشتری درخواست میکنه رو پیوست کنید.
نویسندگان این نوع سقلمه ها رو، سقلمه های پیش فرض می نامن ، سرنخی در محیط که اطمینان می ده ما کار درست رو انجام میدیم حتی اگر آگاهانه تصمیمی نگیریم. به عنوان مثال ، بسیاری از شرکت ها به طور خودکار کارمندان خودشون رو در یک برنامه مزایای خاص ثبت نام میکنن مگر اینکه آنها به طور خاص برنامه دیگه ای رو انتخاب کنن.
همچنین سالن های ورزشی و سایر خدمات مبتنی بر اشتراک، بطور خودکار عضویت افراد رو پس از پایان تاریخ تمدید می کنه ، مگر اینکه فرد به طور خاص تصمیم بگیرد اون رو لغو کنه. این کتاب ابتدا نشون می ده که چگونه میتونیم از سقلمه در سطح فردی استفاده کرد، و سپس نشون می ده که چگونه میتونیم این تکنیک رو تا سطح شرکت یا محل کار افزایش داد.
در قسمت بعدی این کتا ، آنها نشان میدن که دولت ها میتونن برای بهبود رفاه کلی کشورهاشون از سقلمه استفاده کنند. بسیاری از آمریکایی ها در زندگی روزمره خود تصمیمات نادرستی می گیرن ، از جمله سیگار کشیدن و خوردن غذای ناسالم.
این امر منجر به چاقی می شه که برای جامعه هزینه بره. برنامه هایی که افراد رو به سمت انتخاب بهتر سوق میدن، موثرتر از محدود کردن دسترسی به محصولات یا فعالیت های مضره.
برای موفقیت در این برنامه ها، آنها به تلاش و وقت زیادی از طرف دولت نیاز دارن اما به دلیل کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی، در نهایت دولت پول ذخیره میکنه. اقتصاد رفتاری، علمیه که نحوه تصمیم گیری افراد رو بررسی میکنه. این بر اساس اصوله که اساساً راهنمای تصمیم گیری درست در هر شرایطیه. یکی از این اصول شامل تنظیم گزینه هایی برای تشویق رفتارهای خاه.
به عنوان مثال، اگر میخواید کسی به جای گزینه نزدیک به وسط، گزینه ای رو در بالای لیست انتخاب کنه ، اون رو بالاتر از بقیه قرار بدید. سایر تأثیرات در تصمیم گیری های ما شامل کمترین مسیر مقاومته ، جایی که افراد چیزهایی رو انتخاب میکنن که زندگی اون هارو آسون تر کنه تا سخت تر.
مردم همچنین تحت تأثیر رویدادهای اخیر در گذشته های دور تر و رویدادهایی قرار گرفتن که به نظر می رسه بخشی از الگویی هستن که تصادفی به نظر میرسه. آگاهی از این تحریکات ظریف یا ناخودآگاه می تونه به ما در تصمیم گیری بهتر کمک کنه.
